Popular Posts

  • ਮਨ ਆਏ ਦੀ ਗੱਲ
    ਮੈਂ ਕੀ ਸਚ ਝੂਠ ਦਾ ਨਿਤਾਰਾ ਕਰਨਾ ਮੈਂ ਕੀ ਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਪੰਡਾਂ ਖੋਲਣੀਆਂ ਮੈਂ ਤਾਂ ਬਸ ਕੁਝ   ਕਹਿਣਾ ਹੁੰਦਾ ਕਿਓਂਕਿ ਕਹੇ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਸਰਦਾ ਕੌੜੇ ਮਿਠੇ, ਖੱਟੇ ਫਿੱਕੇ...
  • ज़रा याद कर
    वो रोज़ हालांकि चंद थे मगर इश्क तो वो न झूठ था मैं जो भूला न कभी लम्हा भर ज़रा उन दिनों को तो याद कर..... तेरा देखना मुझे प्यार से तेरा ...
  • ਛੱਡ ਪਰ੍ਹੇ
    ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਤੇਰੀ ਕਵਿਤਾ ਵੱਖਰੀ ਵਖਰੀ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਧੁੱਪ ਦੇ ਆਉਣ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੀ ਰੋਸ਼ਨਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਚੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ ਗੁਲਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ...
  • कौन कहे कविता
    काग़ज़, कलम और कवि भी मैं ही मैं ही छंद हूँ, कविता भी मैं हालांकि ना कथन है कोई कोई शब्द ना कोई अर्थ कहने को कोई बात नहीं बात की कोई ज़...
  • ਉਹ ਗੀਤ
    ਮੇਰੀ ਜਿਸ ਵੀ ਕਵਿਤਾ ਚ ਤੇਰਾ ਜਿਕਰ ਹੈ ਮੇਰਾ ਖੁਦ ਦਾ ਖੌਰੇ ਕਿਉਂ ਮਘਦਾ ਫਿਕਰ ਹੈ ਇਹ ਲਗਦਾ ਹੈ ਅਲਫਾਜ਼ ਜਾਗੇ ਨਾ ਸੁੱਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਕੋਇਲ ਸਿਆਲਾਂ ਦੀ ਰੁੱਤੇ ਮੈਂ ਅ...
  • तुझ में खो जाऊं बस तेरा हो जाऊं
    जैसे दरिया समन्दर की आगोश में खो जाए चैन से सूरज शाम के पहलू में सो जाए मेरी हसरत है मैं यूं तुझ में खो जाऊं 'तुझ से प्यार है' कह द...
  • गणतंत्र दिवस
    वो मेरे बच्चों के मूंह से रोटी छीन रहे हैं मेरे बच्चे गलियों में कागज़ बीन रहे हैं मैं उनके झंडे का जश्न मनाऊँ कैसे उनके कौमी तराने ...
  • ਯਾਰਾ ਵੇ ਲਿਖਾਰੀਆ !
    ਹੀਰਾਂ ਅਤੇ ਰਾਂਝਿਆਂ ਦੇ ਜਨਮ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਹੋਏ, ਓਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰੀਤਾਂ ਬਾਰੇ ਗੀਤ ਲਿਖੀਂ ਦੋਸਤਾ ਕਿੰਨੇ ਪੁੱਤ ਜੋਗੇ ਹੋਏ ਪੂਰਨ ਜਹੇ ਮਾਵਾਂ ਦੇ ਜੋਗੀਆਂ ਦੇ ਗੀਤਾਂ ਬਾਰੇ...
  • मैं हूँ शीशा ही मगर यक़ीनन पत्थर से नहीं डरता
    जुबान- ओ - जुम्बिश खुदा ने बक्शी मैं कुछ नहीं करता मैं हूँ शीशा ही मगर यक़ीनन पत्थर से नहीं डरता सहम-ओ-दहशत में रहा खूब जब खुद पे यकीं था...
  • थका नहीं रुका हूँ
    इक परिंदा जो असमानों में उड़ा करता था, अपने पंखों से हवाओं को रुख देता था, अपनी परवाज़ तले सूरज को छाँव करता था इक परिंदा जिसकी नज़र मे...

Thursday 31 January 2013

ਛੱਡ ਪਰ੍ਹੇ

ਮੇਰੀ ਕਵਿਤਾ
ਤੇਰੀ ਕਵਿਤਾ
ਵੱਖਰੀ ਵਖਰੀ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਧੁੱਪ ਦੇ ਆਉਣ ਨੂੰ
ਇੱਕ ਵੀ ਰੋਸ਼ਨਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਘਰ ਵਿਚ ਚੁੱਲ੍ਹਾ ਹੈ
ਗੁਲਦਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ

ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਤੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ
ਇੱਕ ਸੁਰ ਕਿਦਾਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਨੇ
ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਜਿਹਾ
ਰੋਜ਼ ਗਾਰਡਨ ਇੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਤਾਂ ਨਹਿਰ ਹੈ ਗੰਧਲੀ
ਭਰਿਆ ਭਰਿਆ ਖਲਿਹਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਦਮਾਮੇ ਮਾਰਦਾ ਕਿਰਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ
ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਅਕਲ ਤਮੀਜ਼ ਕਿੱਥੋਂ ਆਵੇ
ਮੇਰੇ ਪਿੰਡ ਸਕੂਲ ਤਾਂ ਹੈ ਪਰ ਸਟਾਫ਼ ਨਹੀਂ
ਕਾਗਜ਼ ਵਿਚ ਡਿਸਪੈਂਸਰੀ ਹੈ
ਲਾਇਬ੍ਰੇਰੀ ਵੀ
ਇਹਤੋਂ ਵਧ ਮੇਰੇ ਸਿਰ
ਤੇਰੀ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਅਹਿਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ
ਛੱਡ ਪਰ੍ਹੇ ਕੀ ਕੀ ਆਖਾਂ
ਕਵਿਤਾ ਮੈਂ ਵੀ ਸਿਖ ਜਾਂਦਾ
ਪਰ ਮੇਰੇ ਲਈ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੈ
 
--- ਸੁਰਮੀਤ ਮਾਵੀ
Posted by at

1 comment:

  1. Jupinder Sandhu31 January 2013 at 21:06

    chadd parey...ki akhan.....teri kavita de tareef karan nu mere kol alfaaz nahi hai....crying....but good one and touching...

    God bless you ...Jupinder

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments (Atom)